به بهانه ی زادروز عشقم : 

بیست ساله که دنیا پرُ از عشقه عزیزم

بیست ساله چشماتو به این دنیا گشودی

من چند ماه ِ مرد دنیاتم ؛ ولی تو

از وقتی که من یادمه اینجا نبودی

از روز اول قلب من کامل نمیزد

رو نبض بی تکرار من عطر تو کم بود

از وقتی که من یادمه اینجا نبودی

یک جای خالی کنج قلبم سهم من بود

بیست ساله که دنیا پرُ از عشقه عزیزم

اما فقط چند ماهه که من روبه راهم

زندونِ دنیام چند ماهه گرم میشه

خورشید عشقت اومده بالای چاهم

صد سال تنهایی رفیقِ هر شبم بود 

من خواب بودم توی سرمای زمستون 

مرداد آغوشت چه خورشیدی به من داد

تا گرم باشم با تو هرشب زیر بارون

اما مهم امروزه و دستای گرمت

حتی زمین عاشق شده امروز با ما

حتی اگه خورشید هم از هم بپاشه 

دیگه نمیزارم تموم شه فصل گرما

امشب خدا تا صبح بیداره عزیزم

بازم خدا از خلقتت خوشحال میشه

هر سال روز جشنِ میلادِ تنِ تو

تهران  پرُاز فرشته ی بی بال میشه   

علی میرحیدری

گنبد کاووس / مرداد 1393